Azaro hau hitzorduz betetako hilabetea izaten ari da. Badirudi egia dela urteko azken hiruhilekoan dena gertatzen dela dioten hori. Hala ere, azaroaren 11tik 13ra bitartean zeregin ugari izan arren, kalitatezko denbora gorde nahi izan dugu elikadurarako eskubideari buruz eta ekonomia sozial eta solidarioak gai honetan izan nahi edo behar duen zereginari buruz hausnartzeko.
Elikatu ala jan?, horixe izan zen, hain zuzen, Bizilurrek bota zigun galdera. Sanfraneko auzo etxean 12 herrialdetako 80 pertsona inguru bildu ginen, gizarte-erakundeetako, esku-hartze sozialeko eta hirugarren sektoreko elkarteetako, unibertsitateetako, nekazarien mugimenduko eta tokiko erakunde eta gobernuetako kideak. Gaiak interes handia pizten du.
Egun eta erdiko jardunaldietan, itzultzaileen ezinbesteko lanarekin batera, galdera hauek izan genituen mahai gainean: kalitatezko elikadura eta elikadura agroekologikoa zerbait elitista da?; zein da elikadurari dagokionez kolektibo ahulenen errealitate?; administrazio publikoetan elikadurarako eskubidea nola txertatzen ari da? eta hirugarren sektoreko erakundeek kudeatzen dituzten programetan?… Lehen egunean, osoko bilkuran, diagnostikorako eta analisirako gako asko eman zizkiguten. Eta gainera, ezagutu ahal izan genuen Palestinako egungo errealitatean nola gosea gerra-arma ere badela; eta Argentinako Mileiko gobernuak politika aurrerakoi guztiak nola desegin dituen, bereziki nekazaritzako eta elikagaien sektoreari lotutakoak.
Bigarren egunean, lanari ekitea tokatu zitzaigun, eta “aukeratu zeure abentura” moduko ibilbide metodologiko batean, Gizarte Etxe osoa zeharkatu genuen, hainbat lantalde txikitatik pasatuz, non sektoreka edo denak nahastutak, topaketa gidatzen zuten galderetan sakontzen jarraitzera gonbidatzen gintuzten. Azkenengo zer eramaten duzu itxiera errondan, aurpegi nekatu samarrak baina esker on handia eta zeregin handia ere aurretik.
Dokumentu batean landutako guztiaren oinarriak biltzeko zeregina du Bizilurrek. Zaurgarritasun- eta bazterkeria-egoeran dauden pertsonek nekazaritza ekologikoan elikatzeko duten eskubidean aurrera egiteko ibilbide-orri gisa funtzionatzea da xedea. Bitartean, REAS Euskadik ikasketa argiren batekin goaz: gure proiektuetan eta gure eragin-lanean elikadura-burujabetzaren eta elikadura-eskubidearen alde egiten dugun apustua indartzen jarraitu behar dugu; eta esku-hartze sozialaren eremutik oso lan-ildo aberatsak irekitzen dira, eta horiek esploratu ditzazkegu beste erakunde eta mugimendu batzuekin aliantzak eginez.
Inspirazio gisa, hau nondik eta nola egin dezakegun ikusteko, “Eskubideak dituzten elikadura-sistemak” bideoa gomendatzen dizuegu. Bertan, Urduñan garatutako proiektu pilotu bat jasotzen da, egoera ahulean dauden pertsona-talde batekin elikatzeko eskubidea landuz. Proiektu hori Zapalan, Los Angeles, Urduñako Udala, MAS nutrición y salud eta Kidekoop erakundeen lankidetzari esker egin ahal izan da.
